Etap 3 dzień 3 – idziemy na rekord trasy

Opuszczamy wcześnie rano Zielone Zacisze w Hajnówce (wcześnie jak na nas bo wschód słońca był już dawno). Pogoda w sam raz do jazdy rowerem – ani za ciepło, ani za zimno. Ruszamy podziwiając architekturę wschodu zwłaszcza tę religijną. Przez większość trasy będą man towarzyszyły cerkwie.

Ruch na drodze zerowy i dodatkowo mamy do dyspozycji piękną ścieżkę rowerową. Każdy jedzie swoim tempem ale spotykamy się co jakiś czas na postojach. i newralgicznych punktach kierunkowych.

Wyjechaliśmy wcześnie w niedzielę więc mały ruch jest jak najbardziej uzasadniony. Momentami brak ścieżki a nawet pobocza zupełnie nam nie przeszkadza, bo przez większość czasu jesteśmy jedynymi użytkownikami drogi.

Kierujemy się na Kleszczele i po osiągnięciu tej miejscowości popełniamy błąd taktyczno – nawigacyjny. Początkowo jedziemy główną, dłuższą drogą, ale w pewnym momencie musimy odbić na szlak Gren Velo.

Wszyscy okoliczni mieszkańcy są jeszcze na nabożeństwach w cerkwiach. Przy drodze nie ma za wiele sklepów i knajpek, a które są to pozamykane. Nie możemy więc skonsultować z tubylcami jak wygląda nasza dalsza nawierzchnia.

Za Czeremchą Wieś docieramy do szlaku Gren Velo którym musimy przejechać kilka kilometrów. Nie jest to wcale łatwe bo droga jest piaszczysta i nie nadaje się dojazdy takimi rowerami, którymi jedziemy.

Nareszcie koniec piachów i zaczyna się asfalt kiepskiej jakości i kocie łby. Ludzie powoli wracają z cerkwi. Zaczyna się ruch, a w wioskach przy sklepach budzi się życie. Możemy więc zatrzymać się na oranżadowe konsultacje z miejscowymi.

Jedyny pożytek w okolicy ze szlaku Gren Velo to Miejsca Obsługi Rowerzystów gdzie robimy odpoczynki. W upale kierujemy się krętymi drogami do promu na Bugu Zabuże – Mielnik Przedmieście.

W okolicy kursują dwa promy, ale dziś tylko pracuje ten w Zabużu. Polecam sprawdzać ich pracę bo mogą być okresowo nieczynne.

Przy okazji podziwiamy uroki okolicy. Starą architekturę i tę współczesną, ale stylizowaną w miejscowym klimacie. Pędzimy do promu bo planujemy przerwę obiadowa zrobić w kolejce w oczekiwaniu na przeprawę .

Na drugim brzegu Bugu siadamy pod wiatą i zajadamy melona z szynka parmeńską na obiad. Przeglądamy mapkę i zastanawiamy się gdzie dziś dojedziemy na nocleg.

Po przeprawie promowej wkraczamy na teren województwa mazowieckiego, które sięga w tym miejscu prawie pod granicę i za kilka kilometrów wita nas województwo lubelskie. Jest tu system szlaków rowerowych oznaczony numerami na głównych skrzyżowaniach. Dokładny opis systemu i mapka w dużej rozdzielczości dostępne są na stronie https://24wspolnota.pl

Gdzieś w trakcie pedałowania Magdalena znajduje nam nocleg z kolacją i wiemy już w tym momencie ile nam jeszcze zostało do pedałowania. Nocleg będzie z kolacją więc nie musimy troszczyć się o zakupy. Możemy skupić się na połykaniu kilometrów i podziwianiu okolicy.

Docieramy do celu naszego odcinka. Na miejscu właścicielka daje nam chwilę na zastanowienie gdzie chcemy nocować, bo mamy do dyspozycji całe gospodarstwo. Decydujemy się na nocleg w stajni, gdzie na miejscu sa prysznice i toalety oraz sporo miejsca dla nas i naszych rowerów.

Zwiedzamy trochę naszą siedzibę, a następnie udajemy się na zasłużony odpoczynek bo kolejny dzień mamy zamiar zacząć wcześnie. Prognozy nie są optymistyczne, chcemy więc znaleźć okienko pogodowe żeby nie pedałować w deszczu.

W ciągu dziewięciu godzin jazdy pokonaliśmy ponad 125 km. Może nie jest to dużo, ale był to już kolejny dzień i jazdy i kolejny większy kilometraż.