Etap 3 dzień 2 – ruszamy niewyspani

Z pierwszego noclegu ruszamy później niż planowaliśmy. Poprzedniego dnia tempo było wysokie, ale najbardziej w kość dało nam niewyspanie. Gospodarz atmosfera starał się nadrabiać wszystkie niedogodności kwatery. Dokładnie wypytaliśmy gdzie jesteśmy i jak mamy się wydostać do cywilizacji. Kierujemy się w stronę Sokółki i delektujemy pięknem i spokojem okolicy.

Pierwsze kilometry to szutry i kocie łby. Później kiepski asfalt, aż w końcu główna droga z granicy do Sokółki. Na szczęście mało ruchliwa w czasie naszej jazdy i w końcu asfalt pozwala rozwinąć normalne prędkości. Zaczynają się pierwsze górki, a może to tylko nam się wydaje. Aż strach pomyśleć jakie górki czekają nas bliżej Bieszczad.

Wpadamy do Sokółki z zawrotną prędkością. Jednak to musiał być wcześniej podjazd. chwila na drobne zakupy i możemy ruszać dalej, znów dalej od cywilizacji. Po chwili Sokółka żegna nas i powracamy na spokojny odludny szlak kierując się na południe równolegle do granicy. Jedziemy starając się wybierać drogi z dobrą nawierzchnią. Ostrożnie korzystamy z Green Vello bo wiemy, że czasem trzeba tam pchać rowery. 

Ruch na naszej trasie jest bardzo mały. Co kilka godzin mija nas jedno dwa auta. Spokój, kilometry i piękno okolicy jednak trochę czerpie naszej energii więc czas na śniadanie z zabranych zapasów. W okolicy nie ma gdzie zrobić zapasów bo sklepów nie mijamy po drodze. Jemy i pijemy bo upał robi się coraz większy.

Motyw przewodni cerkiew i samochody Audi  to będzie nasza codzienność przez kilka etapów. Nawierzchnia zmienia się, ale niestety na gorsze. Miejscami szutry, a w wioskach kocie łby zmuszają nas do pchania i jazdy po trawie. Na szczęście krajobrazy i pogoda choć w części rekompensują nam niedogodności.

Celem dnia ma być Hajnówka. Szybko organizujemy nocleg i pędzimy (bez przesady) do celu. Kolejnego dnia wszystkie sklepy maja być zamknięte więc przed noclegiem musimy uzupełnić zapasy. Zakupy zrobimy przed noclegiem bo w Hajnówce powinien być sklep otwarty do wieczora. Przydała by się też stacja benzynowa… żeby kupić kawę i hot doga.

Chciało by się jechać bez przerwy jednak nasze rowery po szutrach i piachach potrzebują SPA. Na szczęście po drodze trafiamy na myjnię. Stajemy grzecznie w kolejce i myjemy nasze pojazdy. Do noclegu powinny być już same asfalty więc po myciu i smarowaniu rowery idą gładko i szybko. 

W ramach integracji z okolicą postanawiamy zakupić prawdziwy chleb pieczony przez tubylców w Muzeum Chleba. Komary nasiliły swoją aktywność do tego stopnia, że chwilowy postój jest męczarnią, więc po pobieżnym „zwiedzeniu” muzeum i zakupach szybko ruszamy dalej. Już tylko 25 km pozostało do prysznica. Powoli wracamy do cywilizacji Bo Hajnówka to na tym odcinku metropolia.  

Kolacja i meczyk na zakończenie dnia to jest to czego nam było potrzeba. Mamy nadzieję na regenerację i wczesny wyjazd dnia następnego. Jednak nic na sztywno nie ustalamy oprócz tego, że w końcu trzeba się wyspać. Jeśli się uda wstajemy przed 6:00 i ruszamy dalej.